۱۳۹۱ دی ۳, یکشنبه

شرایط قرون وسطایی،تبعیض قومی و مذهبی درزندان زاهدان و دادگاههای ولی فقیه


گزارشی  از زندانیان سیاسی زندان مرکزی زاهدان که جهت ارسال به سازمانهای حقوق بشری ورسانه ها در اختیار «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران » قرار داده شده است. متن گزارش به قرار زیر می باشد;
بافت اجتماعی مردم سیستان و بلوچستان از بلوچ و زابلی و شیعه و سنی تشکیل شده است. رژیم ولی فقیه با ایجاد  تفرقه و اختلاف بین آنها حکومت کرده اند.
با آنکه اکثرا مردم اینجا بلوچ و سنی بوده در کارهای اداری استان هیچ نقشی ندارند و اصلا بکار گرفته نمی شوند . در میان کارکنان زندان مرکزی زاهدان حتی ۱ نفر بلوچ یا  سنی  وجود ندارد اگر هم وجود داشته باشد از ترس،  ماهیت خود را از دست داده است . در همه ادرات بالاخص زندان تبعیض آشکارا دیده می شود .
برای ایجاد تفرقه و درگیر کارکنان زندان همه زابلی بوده و در دادگاهها صراحتا به بلوچها و سنی ها بی احترامی می کنند . از آنها می پرسند شما سنی  یا مسلمان هستید . پس مردم بلوچ حق دارند برای بدست آوردن حقوق خود  دست به مخالفت ،اعتراض و مقاومت بزنند .
زندانیان بومی را به انواع مختلف آزار و اذیت می کنند آنها را به قرنطینه زندان برده و دست و پای آنها را به زنجیر می کشند کسی حق ندارد حرف بزند شکنجه هایی وجود دارد که در قرون وسطایی وجود نداشته است در جلوی چشم همه زندانیان  را می زنند زندانی حق شکایت و اعتراض ندارد .


روزهای ملاقات، خانواده ها  ساعت ۷ صبح جلوی درب زندان باید باشند اما زندانیان را ساعت ۱۲ ظهر به ملاقات می برند تنها به تعداد کمی از زندانیان ملاقات حضوری می دهند .هنگام رفتن به ملاقات همه زندانیان به شدت بازرسی می شوند برخورد زندانبانها خیلی وحشیانه است من ۲ بار به ملاقات رفته ام واقعا پشیمان شده بودم چند بار به برخورد وحشیانه انها اعتراض کرده ام .
جیره غذایی زندانیان را به نصف کاهش داده اند . بیشتر زندانیان به دلیل تغذیه نامناسب دچار سوءتغذیه و کمبود مواد غذایی هستند . وضع غذا و بهداشت زندان واقعا آسف بار است وضع بهداشت داخل بندها افتضاح است و سرویسهای بهداشتی کثیف و شیرهای داخل حمام خراب شده اند
بیماری پوستی تقریبا ۵۰ در صد زندان را فراگرفته است و متأسفانه رئیس بهداری  آقای ابراهیم یوسفی اقدامی برای تهیه شامپوضد قارچ جهت شستشوی بدن بیماران تهیه نمی کند.آب حمام ها سرد می باشد وبه این دلیل زندانیان قادر به استحمام نیستند و این مسئله باعث شده است که به بیماریهای قارچی در بین زندانیان گسترش یابد.  آبراهیم یوسفی  رئیس بهداری زندان رابطین بهداشت بندها را خواسته و به آنها گفته حق ندارید در شیف عصر و شب مریض به بهداری آورید حتی اگر زندانیان مردند به بهداری نیاورید.
به مریضها اصلا توجهی نمی شود .مریضی که اتفاقی به بهداری برده می شود بدون معاینه به او قرص می دهند که ربطی به مریضی او ندارد .
امکان صحبت کردن و ملاقات با مسئولین زندان برای مطرح کردن مشکلات  تقریبا غیر ممکن است.
اجازه تردد زندانیان  به بندهای دیگررا نمی دهند مثلا زندانی در  بندهای دیگر فامیل درجه یک دارد نمی گذارند یکدیگر را ببینند. آمار زندانیان چندین برابر ظرفیت سلولها،بندها و زندان می باشد و بحدی است که جایی برای استراحت زندانیان وجود ندارد.امکانات پوششی لازم مانند پتو و غیره  برای خواب در بندها وجود  ندارد.
افرادی هستند که سالها در زندان بدون محاکمه و بلاتکلیف بوده هنوز حکمی به آنها داده نشده است.
وقتی در مورد زندان زاهدان فکر می کنی به این واقعیت می رسی که در کشور و استان   قانونی وجود ندارد . می گویند قانون جنگل در صورتیکه در جنگل نظم و قانون وجود دارد حیوانات جنگلی آزاد هستند وبه یکدیگر آزار نمی رسانند. در اینجا چیزی به نام نهاد مدنی و مدافع حقوق انسان وجود ندارد.
کشورهای خارجی در قالب تظاهر و حرف از حقوق بشر صحبت می کنند اگر کشوری ضد حقوق بشر بوده و هست چرا با او وارد مذاکره می شوند چرا باید دیپلماسی  آن کشور فعال باشد تقویت مجرم و به رسمیت شناختن او جرم بوده کشور ناقض حقوق بشر باید از هر لحاظ تحریم و تحت فشار باشد.
سازمان ملل و نهادهای حقوق بشر به نظرما(زندانیان سیاسی) خیلی ضعیف برخورد می کنند .روزانه شاهد هزاران جنایت هستند و کار عملی انجام نمی دهند وضع زندان زاهدان واقعا اسفبار بوده.
ما زندانیان در شرایط بد جسمی و روحی قرار داریم اردوگاههای اسرا و سازمانهای قدیم و در زمانهای جنگ از ما بهتر بوده و هست . شما را به خاطر خدا و حرمت انسانی و دفاع عملی از حقوق بشر به داد ما برسید. هر طور باشد بازرسان بین المللی از زندانهای ایران بازدید کنند بالاخص زندان مرکزی زاهدان . ما(زندانیان سیاسی ) حاضر هستیم در مقابل  بازرسان بین المللی شهادت دهیم و ناگفته های زیادی داریم که به آنها گوشزد نماییم .
زندانیان سیاسی زندان مرکزی زاهدان
۳۰ آذر ۱۳۹۱
 فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر