گزارش کیهان لندن از سخنرانی کمیسر عالی دفتر حقوق بشر سازمان ملل در لندن
خانم ناوی پیلای بر نقش مهم رسانه های گروهی در ایجاد همدلی و گفت و گو بین فرهنگ های مختلف تاکید کرد. در این راستا نقش رسانه های گروهی و مسئولان دولتی در ایران و فعالیت های آنان در طی سه دهه گذشته در ایجاد فرهنگ خشونت و نفرت پراکنی در میان قشرها و طبقات مختلف ایرانیان و هم چنین جهانیان چه در میان خود ایرانیان و چه در سراسر دنیا کاملا آشکار و مشخص است. بنا بر این جمهوری اسلامی ایران جزو حکومت هایی است که باید به راهنمایی های خانم پیلای و دفتر حقوق بشر سازمان ملل اهمیت خاص دهد.
***
گزارش کیهان لندن از سخنرانی ناوی پیلای کمیسر عالی دفتر حقوق بشر سازمان ملل در لندن:
سخنرانی کمیسر عالی حقوق بشر در سازمان ملل
محدودیت آزادی بیان و نفرت پراکنی در چهارچوب مفاد بین المللی حقوق بشر
هفته گذشته خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحده در دانشگاه اقتصاد لندن درباره ترویج نفرت پراکنی و نقش آن در نقض حقوق بشر در گوشه و کنار جهان و واکنش دولت های مختلف سخنرانی کرد. وی هم چنین در مورد اهمیت معاهده های حقوقی بین المللی در رابطه با حقوق سیاسی- اجتماعی و رفع تبعیض نژادی در چهارچوب نهادهای مسئول، از جمله دفتر خودش در سازمان ملل به چند رویداد اخیر اشاره نمود.
خانم پیلای در مورد روند فعلی دهکده جهانی و تنش های بین نژاد و اقوام مختلف که بیش از پیش با هم درگیر می شود نیز سخن گفت. وی تاکید کرد جامعه جهانی در چهارچوب قوانین بین المللی آزادی بیان را حفظ می کند چرا که این چهارچوب اساس کرامت انسان است. اما از طرفی آزادی بیان افراطی می تواند وسیله ای برای ترویج تبعیض و آپارتاید بین افراد مختلف در جامعه گردد و بنا بر این تعدیل آزادی بیان و امتناع از نفرت پراکنی بین خود جوامع امری حیاتی است.
ناوی پیلای در مورد یکی از اهداف فعلی دفتر حقوق بشر سازمان ملل که همانا پرورش اجرای موثرترممنوعیت تحریک به نفرت همزمان با جلوگیری از قوانین و شیوه هایی است که آزادی بیان را تضعیف کند، از اهمیت ماده 19 و 20 معاهده حقوق سیاسی و اجتماعی صحبت کرد. از دیدگاه وی تفکیک این دو ماده بر تحکیم هر دو می افزاید چرا که ماده 19 آزادی بیان را حفظ می کند اما ماده 20 بر لزوم منع هر گونه تحریک تبعیض آمیز و ترویج دشمنی و نفرت پراکنی نژادی و مذهبی تاکید می کند.
وی سپس در مورد اهمیت ماده 4 معاهده بین المللی رفع تبعیض نژادی که از دیدگاه تاریخی اولین مدرک قانونی برای مبارزه با نفرت پراکنی است صحبت کرد و در این رابطه به کمیته مسئول اجرای این معاهده و نقش آن در یاد آوری به دولت های مختلف و مسئولیت قانونی آنان در جلوگیری از نفرت پراکنی اشاره کرد و با توجه به مبانی آزادی بیان و ماده 4 این معاهده به لزوم جلوگیری از ایجاد وحشت و ارعاب توسط ایدئولوژی های توتالیتر سخنانی گفت.
از دیدگاه ناوی پیلای، رابطه بین آزادی بیان و منع نفرت پراکنی مستلزم ارزیابی ویژه در هر مورد است اما تشخیص هر مورد نیز باید بر مبنای تعریف آن صورت گیرد. در همین رابطه، برخی حقوقدانان به چند فاکتور مانند شدت، نیت، زمینه، نسب میان علت و معلول بیان کننده و هم چنین برخی نیز بر لزوم تفکیک بین سخنان علیه عقاید و علیه انسان ها تأکید می کنند تا تعریف جامع و درستی از نفرت پراکنی ارائه شود. نکته بسیار مهم در این میان آن است که از دیدگاه قانونی چه نوع سخن و بیانی جرم به حساب می آید و کدام یک غیر قانونی است، و یا کدام سخن منجر به انزوا نمی شود و کدام یک تحمل و احترام بر می انگیزد.
از سوی دیگر مسئله توهین به مقدسات و تعریف بی احترامی به مذهب در میان است. در این رابطه موضع دفتر حقوق بشر سازمان ملل مشخص است و آن این ست که حقوق بشر بانی حفاظت افراد و جوامع است نه یک سیستم فکری و بنابر این احتیاجی به قوانین دیگری نیست چون در چهارچوب قوانین فعلی، حقوق افراد محفوظ است و در حقیقت فقط نیاز به رهنمودهای مناسب اجرایی است که بتواند این موازین و تعهدهای سیاسی گروه های مربوطه را تحقق بخشد. پس از تائید یک مصوبه در مارس 2011 از سوی کنسول حقوق بشر، ناوی پیلای، چند کارگاه تخصصی با همکاری سه گزارشگر ویژه سازمان ملل در بخش آزادی بیان، دین و تبعیض نژادی و هم چنین همکاری 45 متخصص ارشد در زمینه های مختلف فرهنگی و حقوقی تشکیل داد که در خاتمه بررسی های خویش، طرح اجرایی وسیعی را در اجلاس رباط تصویب کردند. در این طرح بر اهمیت آموزش مناسب قوه قضاییه و چهارچوب سیاست های دولتی و نظارتی که به ترویج کثرت گرایی و تنوع در رسانه های گروهی و راهکاری اخلاقی مسئولان توجه می کنند تاکید شده است. بعلاوه 6 میزان سنجش برای محدودیت قانونی آزادی بیان تعیین شد: موقعیت، قصد مدافعه و یا تحریک، محتوا، دامنه، عمق و احتمالات ناشی از آن.
خانم ناوی پیلای بر نقش مهم رسانه های گروهی در ایجاد همدلی و گفت و گو بین فرهنگ های مختلف تاکید کرد. در این راستا نقش رسانه های گروهی و مسئولان دولتی در ایران و فعالیت های آنان در طی سه دهه گذشته در ایجاد فرهنگ خشونت و نفرت پراکنی در میان قشرها و طبقات مختلف ایرانیان و هم چنین جهانیان چه در میان خود ایرانیان و چه در سراسر دنیا کاملا آشکار و مشخص است. بنا بر این جمهوری اسلامی ایران جزو حکومت هایی است که باید به راهنمایی های خانم پیلای و دفتر حقوق بشر سازمان ملل اهمیت خاص دهد.
در پاسخ سوال خبرنگار کیهان لندن مبنی بر وظایف جمهوری اسلامی، خانم سیسیل پویی نماینده روابط عمومی دفتر حقوق بشر سازمان ملل اظهار داشت که دولت جمهوری اسلامی در سال 2010 از خانم پیلای دعوت رسمی به عمل آورد که از ایران دیدار کند که این دعوت در دسامبر 2011 پذیرفته شد. از آن موقع تا حالا دفتر حقوق بشر سازمان ملل به ریاست خانم ناوی پیلای در تدارک این سفر است.
پارس دیلی نیوز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر