جمع کثیری از زندانیان سیاسی زندان زاهدان در رابطه با شرایط قرون وسطایی و غیر انسانی حاکم بر این زندانطی نامه ای از کمیسر عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد استمداد طلبیدن.این نامه جهت ارسال و انتشار در رسانه ها در اختیار «فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران »قرار داده شده است. متن این نامه به قرار زیر می باشد:
اینجانبان تعدادی کثیری از زندانیان سیاسی زندان زاهدان نسبت به وضعیت نامطلوب و اسفبار داخل زندان اعتراض داشته و از کمیساریای عالی حقوق بشر و سازمان ملل و گزارشگر ویژه درخواست رسیدگی داریم .
۱ـ وضعیت نگهداری زندانیان : در هر اتاق ۴ در ۵ متری تعداد ۳۰ الی ۳۵ نفر و در اتاقهای ۲ در ۳ متری تعداد ۱۲الی ۱۵ نفر نگهداری می شوند که بیشتر زندانیان تخت خواب نداشته و در کف اتاق می خوابند و از آنجایی که آوردن پتو و پوشاک به داخل زندان ممنوع می باشد هر زندانی ۲ یا ۳ پتو دارند که کفاف فصل سرما را نمی کند و از نظر گرمایشی، بندها وضعیت خوبی نداشته و هر بند فقط یک عدد فن کوئل دارد که آن هم همیشه هوای سرد می دهد .
متأسفانه ساعت بیداری ساعت ۶ صبح بوده که تمام زندانیان بایستی صبح زود جهت تحت فشار قرار دادن آنها، آنها را به محیط باز برده و مدت نطولانی در زیر سوزناکترین سرما نگه می دارند که این امر باعث مریض شدن بیشتر زندانیان می گردد و بعد از آمدن به داخل بند و خوردن صبحانه بایستی دوباره از ساعت ۸ ای ۱۱ اجبارا در هواخوری باشند که در هوای سرد باعث بیماری زندانیان می گردد .
۲ـ وضعیت درمانی : وضعیت درمانی در زندان زاهدان اصلا مطلوب نیست به طوریکه اغلب زندانیان اکثرا مریض می باشند و کسانی که امراض مسری دارند از افراد سالم جدا نشده و در یکجا نگهداری می شوند . از طرفی نبود پزشک به صورت شبانه روزی در بهداری باعث مشکل می باشد و هر زندانی فقط می تواند ۲ یا ۳ ماه فقط یک بار جهت درمان به بهداری مراجعه نماید که در صورت ویزیت نیز دارو برای تجویز به بیمار وجود ندارد و داروهای تخصصی مثل داروهای اعصاب روان و غیره در بازار سیاه توسط دلالان خرید و فروش می گردند . در هر صورت افرادی که اتفاقی دچار سکته یا ناراحتی قلبی می گردند جان خود را در اثر نداشتن درمان از دست می دهند و کسانی که حتی در اثر یک بیماری معمولی فوت می نمایند در گزارش پزشکی عنوان می شود که علت مرگ آنها نرسیدن مواد مخدر بوده است.
۳ـ وضعیت بهداشتی : با توجه به اینکه در هر بندی بیش از ۴۰۰ الی ۵۰۰ نفر زندانی می باشند در هر بند فقط تعداد ۵ حمام و ۶ توالت وجود دارد که اغلب ۱الی ۲ تای انها نیز خراب و قابل استفاده نمی باشد و هفته ای به مدت ۲ روز آب سرویس های دستشویی قطع می باشد و روزانه فقط ۲ ساعت آب حمام آن هم در صورت وجود سوخت گرم می باشد که کفاف همه زندانیان را نمی کند و به این خاطر و وجود حشرات موذی مثل شپش در زندان باعث شیوع بیماریهای پوستی در بین زندانیان شده است.
۴ـ وضعیت تغذیه : برای هر زندانی در یک روز فقط نصف قرص نان داده می شود و هفته ای صبحانه ها ۵ بار پنیر برای هر نفر ۱۰ گرم و یکبار مربا و یکبار نیز تخم مرغ آب پز داده می شود . برای ناهار هفته ای به مدت ۶روز برنج خالی بی کیفیت و بدون روغن داده می شود و برای شام هفته ای ۵ بار سوپ و یکبار سیب زمینی و تخم مرغ داده می شود و کلا غذای بی کیفیت می باشند که این امر باعث سوءتغذیه اکثر زندانیان شده است در این بین افرادی که قدرت مالی دارند می توانند از فروشگاه وسایلی برای خوردن تهیه نمایند ولی متأسفانه افراد بی بضاعت مجبورند از همان غذاهای بی کیفیت استفاده نمایند .ا
۵ـ وضعیت فروشگاه زندان : وضعیت فروشگاه زندان اصلا خوب نبوده و اکثر کالاهای خود را چند برابر قیمت بیرون به زندانی ارائه می نماید و جدای از اینکه خیلی از مایحتاج زندانیان در فروشگاه موجود نمی باشد و تمام اجناس بی کیفیت و تاریخ گذشته که در بیرون خریدار ندارد در فروشگاه زندان به زندانیان فروخته می شود که هم اکنون مدت ۲ هفته است که تاید لباسشویی و دمپایی و بیشتر وسایل ضروری در فروشگاه زندان موجود نیست.
۶ـ برخورد با زندانیان: برخورد مأمورین با زندانیان غیر انسانی است و حتی عده ای از آنها بدون هیچ دلیلی زندانی را مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار می دهند و در هنگام برگشت از مرخصی یا ملاقات زندانی را به بهانه های مختلف بعضا به مدت ۳ روز در ورودی سالن اصلی زندان دست و پا بسته به بهانه اینکه مواد داخل زندان می آورد می بندند که این امر باعث شکنجه و ترور شخصیت زندانیان می باشد .
جمعی از زندانیان سیاسی زندان مرکزی زاهدان
دی ماه ۱۳۹۱
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر