امیر عبدالمالک رهبری بزرگ بود که روح جهاد و مبارزه را در بلوچستان و ایران زنده کرد ، نام امیر عبدالمالک در بلوچستان بر سر زبان خواص و عام است و مردم این دیار به این شخصیت بزرگ فخر میکنند و اشک جدایی از دوری این رهبر مبارز می ریزنند.
زابلی های جنایتکار بعد از اسارت رهبر بزرگوار بر سر خیابانها ریختند و نقل و شیرینی پخش کردند ، و خود را بعد از اسارت امیر در امنیت کامل دانستند و بر این گمان هستند که ما دیگر به آسانی میتوانیم بر این قوم حکومت کنیم.
آری امروز مردم بلوچستان چشم امید به مردانی هستند که در کوهستانهای بلوچستان نشسته و دنبال اهداف و افکار آن هستند.
امروز مردم بلوچستان در آرزوی عبدالمالک هایی هستند که کفر و جنایتکاران را لرزان کرده بود.
امروز سرزمین بلوچستان ندای ای امیر عبدالمالک کجایی را سر میدهد!
امروز زابلی های جنایتکار بر این قوم مظلوم ، چه ظلم ها که نمیکنند ! چه جنایتها که نمیکنند!
خطاب من به مردم بلوچستان است ، ای برادران بیایید بپا خیزیم ، بیایید ندای جهاد و مبارزه را سر دهیم ، بیایید همه مان عبدالمالک باشیم تا باری دیگر ترس و وحشت را بر مزدوران رژیم بیشتر از گذشته کنیم و این جنایتکاران را از سرزمینمان بیرون کنیم .
آرمیان سربازی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر